[lwp_divi_breadcrumbs _builder_version=”4.18.1″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}”][/lwp_divi_breadcrumbs]

Preoperatief traject voorste kruisband operatie

September – Oktober 2022

 

Hoi allemaal, wat leuk dat jullie mijn verhaal gaan lezen! Mijn naam is Pauline, ik ben 24 jaar oud en speel al jaren met veel liefde hockey. Toevallig ben ik zelf fysiotherapeut en begeleid ik o.a. ook mensen na een knieoperatie. Geen onbekend traject vanuit dat perspectief dus, nu sta ik helaas aan de voor mij onbekende kant als patiënt en toekomstig ervaringsdeskundige.

 

HOE HET GEBEURDE

 

Tijdens de donderdagavond training eind september was ik een teamgenoot aan het verdedigen en maakte een zijwaartse richtingsverandering. Mijn rechter knie ging naar binnen, ik voelde een knakje in de knie en vanuit het niets lag ik op de grond. Geen pijn dus voorzichtig kijken hoe het ging. Staan? Check. Lopen/rennen/springen? Geen probleem. Zonder zorgen heb ik tien minuten partijvormen gespeeld tot ik tijdens een draaibeweging weer dat moment had dat ik door de knie zakte en opeens op de grond lag. Direct flink balen en teleurstelling natuurlijk. Mijn eerste gedachte was bij de wedstrijd van zondag, straks kan ik die niet meespelen… Toen ik later op de fiets naar huis stapte en voor de derde keer die avond op de grond belandde (dit keer geen zachte landing met de fiets bovenop mij), wist ik dat het wel eens goed mis kon zijn. Dit is het begin van mijn verhaal. De komende maanden ga ik mijn best doen om jullie mee te nemen met alles wat ik beleef, fysiek en mentaal, leuke en niet leuke momenten. 

PREOPERATIEF TRAJECT

 

Het geluk had ik dat de volgende dag op werk direct mijn knie beoordeeld kon worden. De eerste conclusie en het vermoeden op een serieuze kruisbandblessure was snel gesteld en de volgende stap is dan richting de orthopeed en een MRI ter bevestiging. Ondertussen was mijn knie goed dik geworden, liep ik allesbehalve soepel en heb ik de eerste week veel rust gehouden. Eenmaal een rustige knie (weinig zwelling/goede mobiliteit) werd het preoperatieve traject met de fysiotherapeut (wat fijn zulke collega’s) snel opgebouwd. Middels krachtoefeningen probeerde ik mijn been weer zo sterk en stabiel mogelijk te krijgen. Gelukkig reageerde mijn knie hier goed op en kon ik veel trainen de eerste weken. Inmiddels was ik ook bij de orthopeed geweest en die bevestigde de diagnose van een volledige voorste kruisband ruptuur met daarbij een scheur in de binnenste meniscus. De orthopeed, fysiotherapeut, maar heel belangrijk(!) ook ik zelf waren het eens dat gezien het letsel en sportwens een operatie de beste keuze is. 

Goed, nu ik dit hierboven schrijf klinkt het alsof de eerste weken vrij zorgeloos en gemakkelijk verliepen. Terugkijkend was ik op het begin vooral gefocust op het fysieke herstel van de knie en niet bezig met het verwerken van de mentale klap. Een langdurige blessure heeft grote impact op jouw plannen en komt nooit goed uit, zo zat ik al bijna in het vliegtuig om een paar maanden te reizen. Langzaam kwam het besef en achteraf vond ik de eerste weken ook stressvol, onzeker en vol vraagtekens. In combinatie met goedbedoelde vragen van familie/vrienden/teamgenoten/collega’s kost dit uiteindelijk veel energie. Soms dacht ik er licht over aangezien ik fysiek weinig klachten had, echter blijft het een zware blessure en mag je er ook zwaar van balen. Zelf zoek ik altijd naar een oplossing en de positieve dingen, maar nu moest ik eerst accepteren dat er geen leuke optie is. Ook al heb ik ruim voldoende achtergrondkennis vond ik het heel fijn en motiverend om op het begin goede begeleiding te krijgen en iets qua sporten te doen. Mijn advies is om de tijd die je preoperatief hebt te gebruiken om de mentale tegenslag te verwerken, bekend te worden met jouw fysiotherapeut en daarnaast jezelf op te laden om ondanks alles energie en zin te krijgen in de lange revalidatie na de operatie. 

 

Op het moment van schrijven is het vlak voor de operatie en voel ik mij vrolijk en vol goede moed. Veel getraind, veel tijd met lieve vrienden doorgebracht en veel mijn team aangemoedigd. Vandaag voor de laatste keer getraind en het is best een gek idee dat je al die oefeningen over een paar dagen simpelweg niet kan. We gaan meemaken hoe de komende maanden precies verlopen, maar ik heb er veel vertrouwen in om een mooi resultaat neer te zetten met hulp van alle mensen om mij heen. Tot snel!

Week 1-6 na de voorste kruisband operatie.

 

Contact

preloader